In vogelvlucht...

Het is weer lente, huh zul je denken, ja wij zitten hier aan de andere kant van de evenaar, dus ook dat is omgedraaid. Dat is ook de reden dat jij altijd denkt dat het hier zomer is, omdat je met je kop warme chocolademelk met een grote toef slagroom naar Bondi Rescue zit te kijken en er weer een of andere idioot met kerstmuts op uit het water moet worden gevist. Maar neem maar van mij aan, het is echt niet het hele jaar zo mooi. Zo slecht als in Nederland, nee zo erg is het ook weer niet, maar ook hier komt in de winter toch met enig regelmaat een bak zure appels naar benee.

Maar goed lente dus en in Mei uh augustus legt elk vogelje een ei. De vogels hier is een verhaal apart. Zo heb je hier, net als in Nederland, de vliegende stadsrat (duif) en de kraai. Maar ook papegaaien in alle soorten en maten, van groen met blauw en rood, met kuif, pik zwart, met een rode kop, noem maar op. De ene houdt van palmbomen de ander zit liever met z'n kont in de modder graszaadjes te pikken. Hartstikke leuk op zo'n camping waar er een paar rondfladderen, leuk fotomateriaal. Al denk je daar de volgende ochtend rond een uurtje of 4 ineens wel anders over. Australische vogels zijn namelijk doof. Echt waar? Ik heb geen idee, maar dat is de enige reden waarom ze zo enorm veel lawaai maken. Die papegaaien zijn dus om 4 uur wakker en jij dus ook. Heb je nog wat aan je dag, zullen we maar zeggen

De Kookaburra, qua volume eigenlijk hetzelfde laken een pak, ook daar wil je niet naast wakker worden. Maar van alle vogels is dit wel mijn favoriet. De Kookaburra, ook wel bekend onder de naam Lachvogel. Qua uiterlijk is het niet zo veel bijzonder, behalve dat ie een uitermate grote hasses heeft voor een vogel. Maar zoals de naam al suggereert hij lacht dus. En dan ook niet een beetje, maar echt de slappe lach. Ze zitten vooral in bosrijk gebied en laten zich niet altijd zien, maar het geluid is nogal herkenbaar. En ja deze vogel maakt mij nog steeds aan het lachen!

En dan heb je de Magpie, en die heeft er voor gezorgd dat ik tegenwoordig voor alle vogels, groot en klein angstig weg duik. De Magpie is soort zwart/witte kraai en heeft het oeuvre van een Nokia 3310. Australiërs zijn dol op 'm. Scholen, sportverenigingen, kinderopvangcentra's ze heten allemaal The Magpie. De Magpie staat echter ook bekend om zijn Swop-gedrag, wat niks anders is dan je aanvallen. Elk jaar raken er weer een handjevol schoolkids een oog kwijt, omdat er een Magpie iets te fanatiek z'n nestje verdedigd. Ook wij zijn al een keer geswopt, gelukkig beiden ogen nog, maar toch zo'n Psycho wapper is minder.

Het liefst zit ie in lage boompjes die op paadjes staan waar jij langs moet. Eigenlijk zitten alle vogels graag in die boompjes en omdat die Magpie zo muzikaal is, weet ik dus nooit of het een papegaai, Magpie of gewoon een stomme duif is die het geluid maakt, waardoor ik dus letterlijk in elkaar duik bij elk vogelachtig geluid, omloop of m'n zonnebril opzet terwijl het regent.

Ik denk niet dat ik ooit Stephans Spielbergs Birds ga kijken, want ik ben al getraumatiseerd genoeg!

Liefs Suus