Weekendje Niksen...

Oké, een echt update verhaaltje is dit niet meer…had het allang geschreven maar om het even naar mn weblogje te updaten dat was natuurlijk teveel werk…

Tijdens onze trip naar Izmir warden we alweer lekker gemaakt voor het volgende weekend..`n tripje naar Alanya, weekendje niksen in een 5 sterren ressort, privé-strand zwembad ruime kamers en all-inclusive…we konden niet wachten om onze roomies het nieuws te vertellen..na een kort overleg was het duidelijk we moesten naar Alanya…we contacteerden meteen de jongen die het zou regelen…Prima weekendje Alanya was geregeld…toch?
De jongen belde na een tijdje ons klein probleempje…bus was vol maar we konden wel nog in de bus die vertrok vanuit Eskisihir…als die bus naar Alanya gaat zou het ons worst wezen hoe..nou dat hebben we geweten!
De jongen die het regelde en ook in bij ons in de buurt woont zou ons ophalen en ons op de trein zetten richting Eskisihir. Met onze tasjes en volleybal?! vertrokken we richting het perron van Suadiye..wat heeft Suadiye een perron?...nee daar kwamen wij ook achter..we liepen naar een ander perron en zagen daar de trein voorbij gaan, byebye zwaaizwaai…onze Turkse vriend kreeg het al een beetje benauwd..taxi maar doen dan?..daar rijden er hier duizenden van dus laten we ze dan ook maar gebruiken. We namen de taxi naar het station van Bostanci want de trein naar Eskisihir was nog niet vertrokken en we kwamen ook netjes op tijd aanrennen in Bostanci…hop op naar het loket en een kaartje kopen…de Turkse jongen ging wel even kaartjes voor ons scoren..want ja zijn Turks is nu eenmaal beter..na wat hoofdgeschut en gezucht hadden we al wel door dat het toch misschien niet helemaal ging zoals het moest…trein was vol!
Maar onze vriend had een nieuw idee en had inmiddels ons naar Alanya te krijgen als nieuwe missie…Hij zette het op een sprint en liep als een kipzonderkop richting iets…ons informeren was te veel werk dus we liepen er ook maar achteraan…en we sprongen is een busje, deze reed ons naar de andere kant van Istanbul waar we vervolgens weer er werden uitgekwakt…waar waren we nu weer, op het busstation…eens kijken of er dan wel een bus naar Eskisihir ging..ja die ging die zat vol en kwam te laat aan…we geloofden inmiddels niet meer zo in ons weekendje alanya maar de missionaris gaf niet op, naar wat Turkse telefoontjes kwam ie met een nieuwe oplossing we konden opstappen in Bursa, Ooow daar!?…en er was ook nog eens een bus die naar Bursa ging…vertrok alleen van een ander perronnetje daar werden we in weer een ander busje heen gebracht en al met al zaten we op de bus richting Bursa..Eenmaal daar nam een Turks vrouwtje contact met ons op in het Turks na wat miscommunicaties bleken we uiteindelijk naast haar te staan…weer renden we over dit station om een taxi te nemen die ons naar de bus reed…jawel er was op ons gerekend en gingen we nu echt daadwerkelijk naar Alanya?!...na een aantal uren rijden stopten we we moesten overstappen op de bus die naar alanya ging…blijkbaar ging deze niet en ow wat kwam ons het plaatsje bekend voor?..ja we stonden in Eskisihir…vanuit daar vertrok onze bus naar Alanya echt waar! S`morgens rond een uurtje of 10 stonden we dan daadwerkelijk voor ons ressort en het was inderdaad zoals ze hadden gezegd, buitenzwembadje strand gratis eten en drinken en zelfs Nederlandse televisie…vooral het weerbericht was genieten!! Na twee dagen heerlijk niksen en wat badderen moesten we toch echt weer terug richting Istanbul…we vetrokken om 12 uur s`middags stopten elk uur want jah er zaten kleine kinderen in de bus en kwamen om 12 uur s`nachts weer aan in Eskisihir..iedereen ging snel naar huis en daar stonden we met z`n vieren, joehoe we moeten naar Istanbul weten jullie nog…..oja was ook zo..weer in een busje werden we naar een station gereden altijd maar weer afwachten wat de bedoeling is want alles was weer eens in het Turks daar bleek dat we een kaartje moesten kopen we hadden mazzel want er waren nog net wat plekjes vrij..en jawel s`morgens rond half 6 arriveerde de bus op een of ander station in Istanbul..nu nog echt naar huis met de taxi reden we naar de minibusverzamelplek om vervolgens met de minibus naar huis te kunnen..om 7 uur waren we dan eindelijk thuis…uitgerekend hadden we meer in de bus gezeten dan in Alanya, maar ow wat waren we mooi verkleurd en wat hadden we weer een hoop van Turkije gezien! Nu op naar de tentamens..gezellig?!

Liefs Suus